زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

ابن کناسه (دائرة‌المعارف‌مؤلفان‌اسلامی)






ابویحیی محمد بن عبدالله اسدی (۱۲۳-۲۰۷ق)، معروف به ابن کناسه، از شعرای دولت عباسی قرن دوم و سوم هجری قمری بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابویحیی محمد بن عبدالله بن عبدالاعلی اسدی کوفی، معروف به ابن کناسه، شهرت وی به ابن کناسه از آن روست که جدش یا پدرش کناسه لقب داشت. به سال ۱۲۳ق در کوفه متولد شد و در بغداد اقامت گزید. ابن کناسه نوه دختری ابراهیم ادهم بود. از بزرگان کوفه بهره‌ها برد و با راویان، شعرا و فصحای قبیله بنی اسد ملاقات داشت و شعر کمیت را از آنان اخذ نمود. وی از شعرای دولت عباسی به شمار می‌رفت و از مدح و هجو افراد در اشعارش اجتناب می‌نمود. رجال‌نویسان سنی او را موثق و نیز عالم به علوم عربی، شعر و سرگذشت پیشینیان دانسته‌اند. ابویحیی در بغداد از محمد بن سائب کلبی، هشام بن عروه، سلیمان اعمش، اسماعیل بن ابی خالد، مسعر بن کدام، عبدالله بن شبرمه، فطر بن خلیفه، مبارک بن فضاله و یحیی بن ابی هیثم عطار روایت کرده و افرادی چون احمد بن حنبل، ابوخیثمه نسائی، محمد بن اسحاق صاغانی، یعقوب سدوسی، مؤمل بن اهاب، ابن ابی شیبه کوفی، احمد بن منصور رمادی و احمد بن عبیدالله نرسی از او روایت نموده‌اند.

۲ - وفات



ابن کناسه سرانجام در کوفه به سال ۲۰۹ یا ۲۰۷ق وفات یافت.

۳ - تالیفات



آثار وی عبارت‌اند از: الانواء، معانی الشعر و سرقات، الکمیت من القرآن.
[۱۹] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱، ص۳۰۴.
[۲۰] جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۶۸۶.


۴ - پانویس


 
۱. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۹، ص۵۰۸.    
۲. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۹۶.    
۳. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۲۱.    
۴. عجلی، احمد بن عبدالله، معرفة الثقات، ج۲، ص۲۵۲.    
۵. ابن حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۷، ص۴۴۳.    
۶. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۴، ص۲۶۶.    
۷. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۳، ص۲۲.    
۸. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۵، ص۴۹۳.    
۹. ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۴۰۱.    
۱۰. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۹۶.    
۱۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۴، ص۳۵۵.    
۱۲. بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۱، ص۱۳۵.    
۱۳. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۳، ص۵۹۲.    
۱۴. خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ص۳۴۵.    
۱۵. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تقریب التهذیب، ص۴۸۸.    
۱۶. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۱، ص۱۲۷.    
۱۷. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۷، ص۳۰۰.    
۱۸. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۰، ص۲۲۲.    
۱۹. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱، ص۳۰۴.
۲۰. جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۶۸۶.
۲۱. ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۶، ص۳۸۵.    


۵ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۵۷، برگرفته از مقاله «محمد اسدی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.